یادداشت طلبگی | معنای واقعی "مهجوریت قرآن"
مهجوركردن قرآن یعنی روی‌گردانی و دوری از آن، در حالی كه مهجورگرفتن قرآن پرداختن به قرآن است؛ اما رویکرد واقعی قرآن ترك شده است.
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، خداوند متعال برای بیان مهجوریت قرآن کریم از کلمه «اتخاذ» یعنی به دست آوردن استفاده کرده است و این کلمه هنگامی که با «مهجورا» همراه شود، معنای دیگری را می رساند.
جامعه اسلامی نه تنها قرآن را کنار نگذاشته و آن را ترک نکرده است، بلکه به آن میل و رغبت نیز نشان می دهد و آن را در اختیار می گیرد. مسأله این جاست که این علاقه به سمت قرآن به گونه ای است که در اثر عدم درک صحیح و شناخت اصولی و استفاده شایسته از آن عملاً قرآن متروک مانده است. یعنی بیشتر تلاش‌ها و تعاملات قرآنی به حوزه ظاهر و الفاظ و استفاده هنری از قرآن بسنده می شود. و به نوعی از این فراتر نرفته است. جای تدبر، اندیشه در آیات و حتی رعایت آداب ظاهری و تلاوت آیات نیز مغفول مانده است. چه برسد به عرصه عمل به فرامین و منهیات قرآن.
پیامبر اکرم(ص) از اینکه امتش به عمد قرآن را مهجور گرفتند و فقط به ظاهر اکتفا کردند، گله مند است. معلوم می شود توجه به ظاهر قرآن خوب است اما به صرف این، قرآن از مهجوریت بیرون نمی آید. گله پیامبر اکرم(ص) از بی اعتنایی به فرامین قرآن است. حال آنکه ما در جامعه امروزی، افتخارمان به این است که قرآن را روی دانه برنج می نویسیم یا آیاتش را برعکس می خوانیم. اگر معیار، قرآن است، در هیچ جای این کتاب شریف نیامده که برعکس بخوانید یا روی برنج بنویسید؛ اما آمده که حداقل در شبانه روز آنچه توان داری بخوان، "فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ".
امام صادق علیه السلام فرمود: القرآن عهد الله الى خلقه فقد ينبغي للمسلم ان ينظر في عهده و ان يقرأ منه في كل يوم خمسين آية؛ قرآن عهد و پیمان خدا با خلقش است. پس شایسته است که هر فرد مسلمان در عهدش نگاه کند و روزانه 50 آیه از آن را تلاوت کند.
بنابر این معنای صحیح «اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا » این است که «قرآن را به مهجوریت گرفته اند». بین مهجور کردن و به مهجوریت گرفتن تفاوت ظریفی وجود دارد.
مهجوركردن قرآن، یعنی روی‌گردانی و دوری از آن، در حالی كه مهجورگرفتن قرآن یعنی پرداختن به قرآن؛ به گونه ای كه اگر چه در ظاهر از این رویكردهای مختلف قرآنی بوی توجه و استفاده به مشام می رسد، ولی حقیقت مطلب این است كه در همه این رویكردها، قرآن ترك شده است، در واقع شکایت پیامبر(صلی الله و علیه وآله) از کسانی است که در ظاهر به قرآن توجه دارند و آن را عزیز می شمارند ولی با همه اهتمامی که نسبت به آن دارند، قرآن کریم هیچ جایگاهی در زندگی آنها ندارد و کمترین اثری در رفتار های شخصی و اجتماعی آنها نگذاشته است. علاوه بر آن چه گفته شد، برخی از لغت دانان نیز «هجر» را به معنای «ترك گفتن چیزی همراه با وجود نوعی ارتباط با آن» معنا نموده اند./918/ز504/س
هادی مرادی
ارسال نظرات